İlke kararları belirli kurumların yapmış olduğu açıklamalar ile gündeme gelir. Karar alıcı mekanizmaların toplanarak değerlendirme yapması sonucunda ortaya çıkan ilke kararları bağlayıcı niteliklerdir. İlke kararları, belli tarihlerde farklı konularda çıkan kararlardır ve bazı Yargıtay hukuk dairelerinin verdiği kararlar belirli tarihleri kapsayabilir veya sürekli olabilir.
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesi Birleşmesi Sonrası Alınan İlke Kararları
İlke kararları incelendiğinde Yargıtay 22. Hukuk Dairesi ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesi Birleşmesi sonrası 41 ilke kararı almıştır. Bunlardan ilki cumartesi gününün yıllık izin hesabında sayılmasıdır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 56. Maddesi gereğince yıllık izin süresi içerisinde hafta ve genel tatil günleri izinden sayılmıyor. Buna göre kural olarak cumartesi günü iş günüdür ve işçi çalışmazsa cumartesi günleri yıllık izin süresiyle ilgili hesaplamalarda hafta tatili olarak değerlendirilmez.
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi tarafından verilen ilke kararları kapsamında iş sözleşmesinde cumartesi günü tatil olarak görünüyorsa, cumartesi günü iş günü sayılır ve izin süresinden düşülür.
İlke Kararları
Bir diğer ilke kararları da imzasız ve fazla çalışma tahakkuklarını içeren bordronun aksinin her türlü delille ispatı hakkındadır. Hafta tatilleri, ulusal bayramlar ve genel tatillerde ücretler tahakkuka dahil değilse ve bordroda işçinin imzası yoksa işçi aksini ispat etmek için her türlü delile başvurabilir. İmzalı bordrolarda fazla çalışma ve hafta tatili tahakkukları bulunuyorsa ve bordro gerçek ücreti yansıtmıyorsa o ay için dönem dışlaması yerine mahsup işlem yapılır. Bordronun imzalı olmasından dolayı hesaplama imzalı bordronun çalışma saatlerine göre gerçek ücret üzerinden yapılır.
MAHKEME TÜRÜNE GÖRE DİLEKÇE ÖRNEKLERİ İÇİN TIKLAYINIZ.
Yan delil veya olgular, işin ya da işyerinin özellikleri, iş müfettişi tarafından düzenlenen tutanak ve raporlar kesinleşmiş mahkeme kararları gibi hususlar olarak değerlendirilir.
Hafta tatili izinlerinin toplu olarak kullanılması halinde, işçiler hiç hafta tatili izni kullanmadığı kabul ederse hafta tatili ücreti hesaplanmaz. Çalışma olmadan ödeme yapılan günlere ilişkin ücret hafta tatili ücretinden mahsubu gerekir. Söz konusu kararda, hafta tatilinin ay içerisinde toplu olarak kullandırılması halinde yalnızca bir hafta tatilinin usule uygun kullandırıldığı kabul edilen hafta tatillerinde yapılan çalışma karşılığına gelen ücret %50 zamlı olarak hesaplanır.
